گذرگاه سریال جهانی یا USB امروزه به پرکاربردترین پورت در کامپیوترها تبدیل شده است. در حال حاضر در دو نسخه وجود دارد. ۱.۰ که استاندارد اصلی USB بود و ۲.۰ که نسخه بهبود یافته برای دستگاه های جدیدتر است. برای کاربر نهایی، تفاوت این دو دستگاه صرفاً در سرعت آن است. دستگاه‌های USB 1.0 تنها می‌توانند به حداکثر سرعت ۱۲ مگابیت بر ثانیه دست یابند در حالی که دستگاه‌های ۲.۰ از نظر تئوری می‌توانند تا ۴۰ برابر سرعت ۴۸۰ مگابیت بر ثانیه دست یابند. سرعت های دنیای واقعی برای هر دو استاندارد کمتر است زیرا عوامل دیگری نیز وجود دارند که می توانند بر توان کل آن تأثیر بگذارند.

همچنین بخوانید:دلیل استفاده از هاب USB

در ابتدا برای دستگاه های بسیار کندتر در نظر گرفته شده بود، پیاده سازی اولیه USB هیچ گزینه ای برای انتقال داده با سرعت بالا ارائه نمی داد. دستگاه هایی مانند ماوس، صفحه کلید، کنترلرهای بازی، و چند دستگاه دیگر، که دستگاه هایی بودند که USB برای آنها استفاده می شد، معمولاً فقط مقدار بسیار کمی از داده ها را برای عملکرد صحیح منتقل می کردند. اما با محبوبیت بیشتر USB، به دلیل محبوبیت روزافزون درگاه USB و سهولت نسبی اتصال دستگاه ها، دستگاه های بیشتری نیز شروع به تغییر به USB کردند. دستگاه‌های پرسرعت مانند درایوهای انگشت شست به سرعت تکثیر شدند و دوربین‌های دیجیتال و دوربین‌های فیلم‌برداری شروع به استفاده از کابل USB برای اتصال به رایانه کردند، اما مانع سرعت اتصال بسیار پایین به سرعت آشکار شد.

همچنین بخوانید:بهترین هاب USB 2023

سرعت ۱۲ مگابیت بر ثانیه دستگاه های ۱.۰ در حال حاضر ارتقاء اولین استانداردی است که فقط امکان اتصال ۱.۵ مگابیت بر ثانیه را فراهم می کند. دستگاه‌های USB 1.0 می‌توانند یک دستگاه با سرعت پایین با سرعت ۱.۵ مگابیت در ثانیه یا یک دستگاه با سرعت کامل با سرعت ۱۲ مگابیت در ثانیه باشند. یک دستگاه اتصال باید تشخیص دهد که آیا دستگاهی با سرعت کم است یا با سرعت کامل. USB 2.0 اتصال با سرعت بالا را به دو مورد قبلی اضافه می کند و در سرعت بالا است که می توانید گذردهی تئوری ۴۸۰ مگابیت در ثانیه را دریافت کنید.

از آنجایی که USB 1.0 فقط می تواند دستگاه های کم سرعت و سرعت کامل را تشخیص دهد، USB 2.0 باید راه حلی ایجاد کند تا سازگاری با استانداردهای قدیمی را حفظ کند. یک دستگاه ۲.۰ ابتدا خود را به عنوان یک دستگاه با سرعت کامل معرفی می کند و سپس از طریق یک سری صدای جیر جیر با کنترلر مذاکره می کند. هنگامی که کنترلر دستگاه را به عنوان دستگاهی با سرعت بالا شناسایی می کند، سپس اتصال به حالت اولیه بازنشانی می شود و از سیگنال دهی با سرعت بالا استفاده می شود.

همچنین بخوانید:بهترین کابل های اتصال USB 3.0