SSD چیست و چگونه کار می کند؟

آیا تا به حال سرعت بالای یک لپ‌تاپ یا کامپیوتر جدید شما را شگفت‌زده کرده است؟ یکی از مهم‌ترین دلایل این تفاوت چشمگیر، نوع حافظه ذخیره‌سازی آن است. درایو SSD یا همان SSD، نوعی حافظه مدرن و پرسرعت است که برخلاف هاردهای قدیمی (HDD)، از قطعات مکانیکی استفاده نمی‌کند. همین موضوع باعث شده سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات در SSD چند برابر بیشتر باشد، مصرف انرژی کاهش یابد و عمر مفید دستگاه افزایش پیدا کند. در این مقاله به طور کامل بررسی می‌کنیم SSD چیست، چه تفاوتی با HDD دارد و کدام گزینه برای نیاز شما مناسب‌تر است.

درایو حالت جامد SSD چیست؟

درایو حالت جامد (SSD) یک وسیله ذخیره سازی است که در رایانه‌ها استفاده می‌شود. بر خلاف هارد دیسک سنتی که از مجموعه‌ای از صفحات فلزی پوشیده شده با مواد فرومغناطیسی که روی یک دوک می‌چرخد، SSD هیچ قطعه متحرکی ندارد. این هارد داده‌ها را با استفاده از حافظه مبتنی بر فلش ذخیره می‌کند که بسیار سریعتر از هارد دیسک‌های سنتی است. این به SSD‌ها مزایایی مانند زمان دسترسی سریع‌تر، عملکرد بدون نویز، قابلیت اطمینان بالاتر و مصرف انرژی کمتر می‌دهد.

در چند سال اخیر شاهد افزایش قابل توجهی در فروش حافظه SSD بوده‌ایم. آن‌ها همچنین کاهش چشمگیری در قیمت نشان داده‌اند، هرچند هنوز هم گران‌تر از درایوهای سنتی به ازای هر گیگابایت فضای ذخیره‌سازی هستند.

SSDها می توانند از رابط‌های سنتی HDD و فرم فاکتورها یا رابط‌های جدیدتر و فاکتورهای شکلی استفاده کنند که از مزایای خاص حافظه فلش در SSDها استفاده می‌کنند. رابط‌های سنتی (مانند SATA و SAS) و فاکتورهای فرم استاندارد HDD اجازه می‌دهند که از این SSD‌ها به عنوان جایگزینی برای HDD در رایانه‌ها و سایر دستگاه‌ها استفاده شود.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که درایوهای SSD مبتنی بر فلش NAND، اگر برای مدت طولانی بدون برق باقی بمانند، به مرور زمان به آرامی از شارژ خارج می‌شوند. این امر باعث می‌شود که درایوهای فرسوده (که از میزان استقامت خود فراتر رفته‌اند) معمولاً پس از یک سال (در صورت نگهداری در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد) تا دو سال (در دمای ۲۵ درجه سانتیگراد) شروع به از دست دادن داده‌ها کنند. بنابراین، SSDها برای ذخیره سازی آرشیوی مناسب نیستند.

حافظه SSD چگونه کار می کند؟

یک SSD با ذخیره داده‌ها در یک شبکه به هم پیوسته از تراشه‌های حافظه فلش ۱ کار می‌کند. این تراشه ها بر روی مادربرد قرار ندارند، اما جای خاص خود را در قسمت دیگری از کامپیوتر دارند. در واقع، شما می توانید هارد دیسک لپ تاپ خود را بردارید و آن را با یک درایو حالت جامد جایگزین کنید، بدون اینکه هیچ گونه تاثیری بر اجزای ضروری دیگر داشته باشید.

SSD از تراشه های حافظه کوچکی به نام حافظه فلش برای ذخیره داده استفاده می کند. فلش مموری یک حافظه غیر فرار است، به این معنی که داده ها را حتی زمانی که منبع تغذیه نیست حفظ می کند. این با حافظه سیستم یا RAM در مادربرد رایانه شما متفاوت است، که فرار است و به محض اینکه دستگاه شما برق قطع می شود اطلاعات را از دست می دهد.

عدم وجود قطعات متحرک به SSD اجازه می دهد تا سرعت خواندن و نوشتن بسیار بیشتری نسبت به هارد دیسک های سنتی داشته باشد و در نتیجه عملکرد کلی سیستم بهبود یافته، زمان بوت شدن سیستم عامل سریع تر، انتقال سریع فایل ها و زمان بارگذاری سریعتر برای نرم افزارها و بازی ها انجام می شود.

توجه به این نکته مهم است که اگرچه SSD ها سریع تر و قابل اعتمادتر از هارد دیسک های سنتی هستند، اما طول عمر آنها محدود است. هر سلول در یک SSD فقط می تواند به تعداد معینی بار قبل از فرسوده شدن نوشته شود. با این حال، اکثر کاربران خیلی قبل از اینکه به این حد نزدیک شوند، رایانه خود را تعویض می کنند.